آينده مديريت رسانه و مديريت رسانه هاي آينده

عنوان مقاله: آينده مديريت رسانه و مديريت رسانه هاي آينده

نویسندگان: فرهنگي علي اكبر, ابطحي عطااله

عنوان نشریه: آينده پژوهي مديريت (پژوهش هاي مديريت) – پاييز و زمستان ۱۳۹۲

چکیده :

مقدمه و هدف پژوهش: اين نوشتار- پژوهش يک سوال بسيار روشن دارد: «آينده مديريت رسانه چگونه خواهد بود ؟» که با يک سوال کمکي مي توان آن را روشن تر کرد: «مديريت رسانه هاي آينده چگونه خواهد بود ؟» چراکه رسانه هاي کنوني پيوسته درحال ديگرگونه شدن اند چه رسد به رسانه هاي سنتي که به تاريخ پيوسته اند. و اين دو سوال، بي درنگ ما را با اين انديشه به چالش خواهند کشيد که «رسانه هاي آينده، خود چگونه خواهند بود ؟» سپس با تعمق در اين انديشه و همچنين از طريق معماري سازماني درخواهيم يافت که اين چگونگي دربرگيرنده «فرم، محتوا، و زيرساخت خواهد بود؟».
به عبارت واضح تر، چگونگي آينده مديريت رسانه يا چگونگي مديريت رسانه هاي آينده، با روشن شدن چگونگي فرم، محتوا، و زيرساخت رسانه هاي آينده روشن شده است.
روش پژوهش: بر حسب روش مطالعه، اين پژوهش در زمره پژوهش هاي توصيفي قرار مي گيرد و براي انجام آن از متدلوژي مطالعات کتابخانه اي و منابع اينترنتي و ميداني، يعني روش دلفي استفاده شده است. در اين روش، ديدگاه هاي حدود ۵۰۰ تن از برترين انديشه ورزان و متخصصان حوزه ارتباطات، رسانه، آينده پژوهي، و ICT اخذ شد.
يافته ها: در اين پژوهش، با بازتعريف رسانه و نشان دادن رابطه رشد رسانه هاي اجتماعي و جمعي و شش مرحله «دگرگوني رسانه» و تکميل رسانه هاي سنتي با ابعاد ديجيتالي، وچگونگي توليد رسانه هاي جديد با فرم و محتواي جديد، و نيازها و انتظارهاي مخاطبان رسانه ها، مشخص شده که «امکان ادامه حيات براي رسانه هاي سنتي وجود ندارد» و «در رسانه هاي آينده بايد فرم/ شکل ومحتواي تازه اي شکل بگيرد» و «مشخصات اين شکل و محتواي تازه در رسانه هاي آينده ارايه گرديده است».
از جمله مشخصات يافته شده کليدي اين پژوهش مي توان اشاره کرد به: «تغيير مداوم اجباري و نابودي قطعي فرم ومحتوا کنوني در رسانه هاي سنتي، مولتي فرمت و هايپرشدن همه محصولات رسانه اي، حذف زمان و مکان پخش و دريافت، توليد دلخواه و پخش دلخواه يا کاد COD و پاد POD، همراه شدن يا موبايلي شدن، تعاملي، سايبري، سايبرگي، سايبهورگي، اجتماعي، هوشمند و اپليکيشني شدن و ده ها مورد ديگر از ويژگي هاي استخراج شده در حوزه فرم و محتوا بود. افزون بر اين ها، مفاهيمي مانند خدمت/ PGPC (که فرم و ساختار پيشنهادي براي مالکيت رسانه هاي آينده به شکل خصوصي دولتي ملي تعاوني، مدل معماري محتوانگاري، رسانه همراه جهاني/ GMM، رسانه جمعي- اجتماعي/ SMM».
نتيجه گيري: در اين پژوهش با بهره گيري از مدل هاي مختلف معماري سازماني و مدل هاي مختلف کسب و کار، کاراترين مدل ممکن پيشنهاد گرديده و مشخص شده که آينده رسانه به معناي آينده «فرم، محتوا، و زيرساخت» است، و از اين رو، به وضوح نشان داده شده که مديريت رسانه به معناي مديريت اين سه حوزه است. درنتيجه، چگونگي آينده مديريت رسانه ها با حدود ۱۰۰ ويژگي در حوزه هاي فرم، محتوا، و زيرساخت ترسيم گرديده است