شناسايي قابليت هاي رسانه هاي اجتماعي

عنوان مقاله: شناسايي قابليت هاي رسانه هاي اجتماعي در جمع سپاري مديريت مخاطره زلزله

نویسندگان: صلواتيان سياوش*, سوري علي

عنوان نشریه: مديريت مخاطرات محيطي – بهار ۱۳۹۶

چکیده :

هدف مقاله حاضر، يافتن قابليت هاي رسانه هاي اجتماعي در جمع سپاري مديريت مخاطرات طبيعي و به صورت خاص زلزله است. محققان در پي شناسايي اين قابليت ها در مراحل سه گانه پيش از زلزله، حين زلزله و پس از زلزله بوده اند تا بتوان از اين گونه رسانه ها در جمع سپاري مديريت مخاطره زلزله استفاده مطلوب به عمل آورد. روش اجراي پژوهش، دلفي کلاسيک؛ و جامعه مورد بررسي، مديران و خبرگان دو حوزه مخاطرات و رسانه هاي اجتماعي بود که ۲۲ نفر از اين جامعه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. در دور اول دلفي، مصاحبه نيمه ساختاريافته با متخصصان انجام گرفت. سپس مصاحبه ها به کمک روش کدگذاري کيفي تحليل و قابليت ها استخراج شد. در مرحله دوم، پرسشنامه هايي بر اساس يافته هاي مرحله اول تهيه و براي متخصصان ارسال و ميزان اجماع در پاسخ هاي ايشان ارزيابي شد. اين روند در مراحل سوم و چهارم هم تکرار شد تا در نهايت مشارکت کنندگان در مورد قابليت هاي پيشنهادي به اجماع رسيدند. يافته هاي پژوهش بر اساس دسته بندي مراحل سه گانه پيش از زلزله، حين زلزله و پس از زلزله مشخص شد: در مرحله پيش از مخاطره زلزله («ايده يابي و مساله يابي»، «اعلام خطر»، «امداد و نجات»، «نظارت بر عملکرد مديران» و «آموزش پيش از مخاطره»)، در مرحله حين مخاطره زلزله يا ۲۴ ساعت اول («اعلام خطر»، «درخواست کمک»، «مستندسازي»، «امداد و نجات»، «مشارکت هاي کالايي مردم» و «نظارت بر عملکرد مديران») و در مرحله پس از مخاطره زلزله («امداد و نجات»، «نظارت بر عملکرد مديران»، «ايجاد نقشه مخاطره»، «تخمين خسارت»، «اعلام کمبودها»، «مشارکت هاي کالايي مردم»، «شناسايي ساکنان اصلي منطقه زلزله» و «گردآوري اطلاعات فوت شدگان، گمشده ها، مجروحان و…»).